(2 Samuel 4:1) |
וַיִּשְׁמַ֣ע |
way·yiš·ma‘ |
and heard |
H8085 |
Verb |
בֶּן־ |
ben- |
son |
H1121 |
Noun |
שָׁא֗וּל |
šā·’ūl |
of when Saul |
H7586 |
Noun |
כִּ֣י |
kî |
that |
H3588 |
Conj |
מֵ֤ת |
mêṯ |
was dead |
H4191 |
Verb |
אַבְנֵר֙ |
’aḇ·nêr |
that Abner |
H74 |
Noun |
בְּחֶבְר֔וֹן |
bə·ḥeḇ·rō·wn |
in Hebron |
H2275 |
Noun |
וַיִּרְפּ֖וּ |
way·yir·pū |
and were feeble |
H7503 |
Verb |
יָדָ֑יו |
yā·ḏāw |
his hands |
H3027 |
Noun |
וְכָל־ |
wə·ḵāl |
and all |
H3605 |
Noun |
יִשְׂרָאֵ֖ל |
yiś·rā·’êl |
the Israelites |
H3478 |
Noun |
נִבְהָֽלוּ |
niḇ·hā·lū. |
were troubled |
H926 |
Verb |